Week 8 en 9

"Het is gewoon geworden.."

Het is gewoon hoe warm het hier is
Het is gewoon om naar happy hour te gaan
Het is gewoon hoe blauw het water is
Het is gewoon dat mijn auto pas na 5x proberen start
Het is gewoon om in de file te staan
Het is gewoon om te toeteren als bedankje
Het is gewoon om dushi te zeggen
Het is gewoon dat het om 18:50 donker is
Het is gewoon dat er 6 uur tijdsverschil is met Nederland
Het is gewoon om mensen in Nederland even alleen op instagram, whatsapp, facebook of facetime voorbij te zien komen
Het is gewoon om in bikini rond te lopen
Het is gewoon om een beetje Papiaments te spreken
Het is gewoon om een leguaan, varken of kip op het strand te zien (gewoon, niet altijd fijn..)
Het is gewoon om helemaal lek gestoken te worden door muggen
Het is gewoon om alles met de auto te doen
Het is gewoon om zonder make up en met haren in een knot uit te gaan
Het is gewoon om helemaal zand en zout te zijn
Het is gewoon om niet thuis te zijn
Het is gewoon om op Curacao te zijn.

Met de aankomst van Amber op donderdag in week 8 begon ik te merken hoe "gewoon" alles voor me is geworden in de afgelopen weken. Waar Amber naar alles verbaasd keek en wees, merkte ik dat ik er al volledig aan gewend was. Het was dus soms best vreemd om te merken waar zij op reageerde en tegelijkertijd geeft het ook weer een gevoel van "oja, ik ben echt in mijn eentje aan de andere kant van de wereld".

Op de aankomst donderdag zijn we gaan chillen bij beachclub St Tropez, hebben we een lekker toeristisch rondje willemstad gemaakt (pondjesbrug) en zijn we uiteten gegaan in Punda. Net zoals heel veel, was het nu ook een dubbele dag aangezien het ook de laatste avond was van Hannah en haar huisgenoten. Amber in ontvangst nemen en afscheid nemen van de anderen. Komen en gaan..

Op vrijdag gaf ik weer les in koraalspecht en ging Amber mee. Ook hier was het weer leuk om te merken hoe leuk zij het vond om mij les te zien geven, waar dat ook voor mij weer normaal is geworden. In de middag gingen we door naar de locatie van Spiegeltje Spiegeltje (de grote voorstelling van Drazans die het hele weekend speelde in klooster Scherpenheuvel). Vrijdagavond, zaterdagavond en zondagavond speelde de voorstelling en was ik aanwezig om te helpen. Op vrijdagavond sprong ook Amber bij, en zoals dat gaat op curacao, werd ze meteen op bardienst gezet. Jetlag, nieuwe locatie, geen idee wat de bedoeling is en ga maar werken.. Not amused. Wel kon ze de voorstelling zien en is ze op zondag nog extra komen helpen (dank dank dank!!). Achter de schermen was een extra voorstelling gaande. Aan de ene kant van het toneel stond Iris en aan de andere kant stond ik met een moeder of de laatste dag met Amber. Het toneel was verdeeld in het paleis en het bos. Om in het paleis op te komen kwamen de kinderen vanaf het zijkamertje, voor het bos kwamen ze vanaf de gang. Daar tussen waren twee deuren en die moesten dus onopvallend voor het publiek de hele tijd open en dicht. Het was een soort spelletje rush hour waarbij de wind het extra level was.. De deuren bleven namelijk ook niet vanuit zichzelf dicht. Het was een soort slapstickvoorstelling aan de zijkant van de echte voorstelling. We hebben hele goede reacties gekregen en de zaal zat lekker vol.

Overdag zijn Amber en ik op zaterdag bij Madero geweest op het strand en op zondag naar Blue Bay beach gegaan. Een lekker luxe strandje waar je heerlijk kan chillen. Amber heeft op zaterdagavond nog even Zanzibar Happy Hour meegepakt en ik was toen bij Spiegeltje Spiegeltje. Op zondag ging ze dus weer mee en kwam ze achter de schermen mee lachen om alle snelle wissels van decor, kleding en op/af.

Op maandag hebben we een rondje westpunt gedaan. Elke keer als ik richting westpunt ga voel ik me een stuk beter over Curacao. Vaak denken mensen bij Curacao namelijk aan luxe beachclubs, een soort ibiza vibe muziek en happy hours. Je kunt alle vakjes aankruisen, want ze hebben het hier allemaal. Maar Curacao heeft ook een prachtige natuur met verstopte strandjes, natuurgeweld van water tegen de rotsen, schildpadden waar je mee kunt zwemmen, grotten, bergen, noem het maar op. Ik vond het dan ook heel leuk om dit aan Amber te laten zien. Het is een stukje Curacao dat veel toeristen nooit zullen zien omdat ze in hun resort zitten en het is toch wel het Curacao waar ik van hou. Een stuk mooier om rond te wandelen en naar te kijken dan standaard Mambo beach. We aten wat eind van de middag bij het mooie Playa Forti en we dronken een drankje savonds bij Pirates Nest.

Op dinsdag zouden we naar klein curacao gaan maar de boot was kapot (curadise..) dus zijn we naar fort beekenburg gegaan en hebben we wat rondgereden. We kwamen bij twee hele mooie kleine strandjes uit die ik normaal niet zomaar gespot had, dus dat was super om te zien. Smiddags gingen we varen en ook dat was weer heel erg fijn. Helaas werd ik eind vd middag ziek en ben ik vervolgens anderhalve dag ziek geweest.. Daarom hebben we op woensdag rustig aan gedaan. Een grote kledingwinkel bezocht om nieuwe outfits te scoren en (uiteraard) even gaan kijken bij de dolphin academy.

Op donderdag voelde ik me gelukkig weer wat beter. In de middag zijn we met Delaisa en Tom naar kleine en grote knip gegaan. Met deze stranden erbij zit ik nu al op 21 van de 37 stranden. Het moet te doen zijn ze allemaal te zien haha! Savonds gingen we naar de comedy night curacao van Jörgen Rayman. Hier deed Leo Alkemade aan mee, die we de vorige dag hadden ontmoet. Hij was heel enthousiast dat we er waren dus dat was super leuk. We hebben sushi gegeten met Tom, Delaisa en Duko en daarna met Iris en Jarell erbij naar de comedy night gegaan. We hebben ons helemaal stuk gelachen de hele avond dus het was echt een super geslaagde dag.

Op vrijdag gaf ik weer les in koraalspecht. De leerlingen moesten deze dag presenteren wat ze de afgelopen weken hadden gemaakt. Een scènetje waarin zij goed nieuws geven aan iemand en op het moment dat het goede nieuws gegeven werd moesten zij in een freeze staan om vervolgens het vrolijke dansje op fitlala te dansen. Ik had de groepen onderschat in wat zij zelf al kunnen. Iris kwam beoordelen en gaf me de tip tussendoor om bij groep 7 er echt een spektakel van te maken. Ik vertelde de leerlingen dat we een echte grote presentatie gingen geven. Ik stuurde het publiek (Iris, Amber en de juf) weg en we bouwden het lokaal om tot "theaterzaal". Een jongen was stagemanager, een jongen was het ontvangst voor het publiek en ieder groepje kondigde het groepje voor hun aan. Ik hoefde enkel de muziek aan en uit te zetten. De leerlingen namen het bloedserieus en werkten heel hard aan hun presentatie. Aan het einde gingen ze op een lange rij staan om te buigen en kregen ze groot applaus. Ik kreeg er kippenvel van (wat echt heel knap is in 32 graden).

Op zaterdag was het al weer de laatste dag van Amber. Het is zo snel voorbij gegaan en tegelijkertijd was het ook al weer zo gewoon dat ze er was. Het was super fijn om een stukje thuis hier te hebben weer. Amber had ook een groot boek gemaakt waar een hele hoop vriendinnen iets in hadden geschreven en foto's hadden gestuurd. Helemaal geknutseld met hartjes, cocktail glazen, sterretjes, bedenk het maar en het zit in het boek! Huilend heb ik elke pagina omgeslagen met de woorden "Zelfs die vriendin..? Hoe dan?!". Ook had ik natuurlijk weer cadeautjes van papa en mama gekregen. Het zijn die kleine dingen die me zo goed doen als ik er even de pest in heb en naar huis wil. Het was ook fijn om Amber echt mijn curacao te kunnen laten zien. De plekken die ik het mooiste vind, de mensen met wie ik hier om ga en de stage die ik hier loop. Het was echt super!!

Zojuist kreeg ik een appje van mijn volgende bezoek. Roderick, vriend van de familie, stapt nu het vliegtuig in om zijn wereldreis lekker relaxed te beginnen op dit eiland. Vanavond haal ik hem, op zijn Curacaos inclusief een koud biertje, op van Hato. Op naar weer een rondje Curadise.

Tot de volgende :)