Week 10 en 11
Door: Merel
Blijf op de hoogte en volg Merel
08 Juli 2018 | Curaçao, Curaçao
"Remember wishing for all the things you currently have"
Met week 10 en 11 achter de kiezen.. (dit is een pijnlijk grapje aangezien mijn linkerkies ontstoken is) ga ik alweer mijn laatste weken op het eiland tegemoet. Over twee weekjes ben ik nu namelijk al weer thuis. Ik bedacht me dat ik twee weken voor ik hier naartoe ging vanalles aan het bedenken was om hier te gaan doen en hoe het eruit zou zien. En nu zit ik gewoon al weer te bedenken hoe het er over twee weken thuis uit zal gaan zien. Maar goed, eerst nog even hier, en eerst nog even Aruba.
In week 10 was Roderick op het eiland om zijn wereldreis te starten. De eerste avond dronken we wat bij hem thuis om hem over zijn jetlag te krijgen en de volgende dag lagen we op mambo beach.
Op dinsdag gingen we naar Directors Bay. Een klein strandje waar je goed naar moet zoeken, waar je heel mooi kunt snorkelen.
Op woensdag gaf ik mijn laatste les in de wijk Buena Vista. De leerlingen moesten weer een presentatie doen. Met de tips van Iris om het superbelangrijk te maken en er echt een grote presentatie van te maken werd het een hele leuke laatste les. De juf werd opgehaald en op een schoongemaakt plekje neergezet om te kijken naar de voorstelling. De leerlingen kondigden elkaar aan en maakten een diepe buiging aan het einde. Samen met een leerling nam ik wat filmpjes op voor mijn documentaire. Zij zong ook een mooi nummer in het papiaments, wat ik gefilmd heb en mocht gebruiken voor mij docu uhm doceme uhm domuce uhm.. juf? voor mijn documentaire.
Op donderdag gingen we varen met mijn oom, Roderick, Delaisa en Tom. Een super chille dag bij Santa Barbara met daarna nog een borrel bij ons thuis.
Op vrijdag had ik mijn eindgesprek van mijn stages met Iris en interviewde ik haar voor mijn onderzoek. Het grootste punt blijft mijn flexibiliteit. Het niet snel kunnen aanpassen wanneer dingen compleet anders gaan en het nog niet compleet visualiseren wat er met mijn lesopzet in de praktijk zal gebeuren waardoor ik niet snel kan schakelen voor een groep. Iris verwoorde het heel lief door te zeggen dat ze het me zo gunt om niet altijd alles perfect en in 1 keer goed te willen doen. "Je hebt nog 1 jaar binnen de veilige muren van de HKU, zorg dat je echt nog een paar keer keihard op je bek gaat want daar ga je zo veel van leren". Als groot compliment zei ze in het gesprek dat ik haar wel tijd, maar amper energie had gekost en dat ze me een hele fijne stagiaire vond die precies weet wat ze wil. Het was een heel fijn eindgesprek waar ik enorm trots op ben, zeker aangezien het al een hele grote stap was om überhaupt hier naartoe te komen.
Op zaterdag en zondag was het onweer en ellende. Alles was regen en klam. Mijn auto liet weereens te wensen over en de deur was niet steady genoeg om het water buiten te houden. Eindstand; super muffe auto.
Op zaterdagavond, tussen de regen door, gingen we nog naar Saturday Night Fever met mijn oom en tante. Een gezellig strandfeestje met oude gouden hits. Erg gezellig.
Ook hebben we weer gesnorkeld met schildpadden (dit blijft echt fantastisch) en heeft Roderick nog een leguaan gedeeld met Simone.. gefrituurd dan. Op dinsdag vloog Roderick door naar Colombia.
Maandag was het de dag van de vlag. Voor de 35e keer werd de vlag van Curacao met trots gehesen op het brionplein. Deze keer door Willem-Alexander en Maxima. Samen met Simone ging ik kijken bij deze dag op het plein. Er waren optredens van slagwerkbands, kinderen met doekjes die geen idee hadden wat ze moesten doen, dansers van het oogstfeest en stukjes van de carnaval. Het was super gaaf om dit te zien. Een kijkje in de verschillende culturele werelden van Curacao. Aan het einde nog even naar wimlex en maxie gezwaaid en vervolgens begon het weer te regenen.
Dinsdag was ook de diploma uitreiking van de vierdejaars van de middelbare school waar ik hier les heb gegeven. Het was in een prachtige zaal (helaas vol muggen.. bye bye benen) die we smiddags gingen versieren. Savonds gingen de sfeerlampen aan en werd de zaal nog verder versierd door alle prachtige outfits van de leerlingen en hun familie. Vaders in pak, moeders in glitterjurk en leerlingen ook helemaal in de make up en vers van de kapper. Het was een hele mooie avond, echt super leuk om mee te maken en te zien.
Woensdag was het facetime dag en sprak ik een aantal mensen in Nederland. Gevolgd met andere dagen waarin ik ook facetimede met Stan in Brazilie en Meghan in China. Duizendmaal lof voor techniek. Het is zo fijn om mensen even te zien en te horen.
Op donderdag ging ik met Simone naar playa kalki. We hadden op de instagram van iemand gezien dat daar ergens een grot moest zijn dus we gingen op onderzoek uit. Eerst geluncht bij het strandtentje dat bij playa kalki hoort. Lunchdate gehad met 8 kittens die rond aan t rennen waren en absoluut niet bang waren om op tafel te springen zodra je eten werd neergezet. Daarna gaan lopen richting de grot. Dachten we tenminste. Prikkelstruiken, paden die echt geen paden meer waren, klimmen over muurtjes.. Prachtige uitzichten, leguanen en vliegende kippen gezien, maar geen grot. Op de terugweg kwamen we langs een stukje waar een hek omheen stond. Ik ging toch maar even kijken en inderdaad, daar was een ladder verstopt en kwamen we onderaan bij een grot uit. Super mooi om te zien.. en om foto's te maken haha ;)
Op vrijdag ging ik met Delaisa naar Blue Bay om te chillen op het strand en de voetbalwedstrijd te kijken. Onderweg moest ik over de hoge brug. De hoge brug is altijd even spannend. Hij is namelijk echt heel hoog, vandaar de naam. Invoegen is ellende, maar gelukkig hoefde ik dat nu niet. Ik zat net te denken hoe stoer ik me altijd voel op die brug toen ineens auto's vol op de rem gingen. Twee auto's voor me trok de auto het niet en viel stil midden op het stijgende deel van de brug. De auto voor mij klapte erop en ik ging vol op de rem en kwam tot stilstand net voor die auto. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik de auto achter me met een rotgang op me af komen. Ik gooide mijn auto op de handrem en deed mijn ogen dicht omdat ik een harde klap verwachtte.. maar er kwam niets. We stapten uit en zagen dat we letterlijk 3 cm van elkaar verwijderd waren.. dood eng.
Gister ging ik met Simone naar Carcasbaaibeach, een klein local strandje. We wilden naar Jan Thiel beach lekker luxe liggen, maar we vonden de 12 gulden entree zo'n onzin dat we toch niet meer gingen. En ik vooral heel chagrijnig was door mijn ontstoken kies. Ik had de nacht ervoor vrijwel niet geslapen en mijn hele mond, kaak, keel doen pijn. Op advies van mijn tante naar de Botica gegaan en daar ontstekingsremmers en mondspoelmiddel gehaald. Het spoelmiddel verdooft dus heb ik nu een tintelend gevoel in mijn mond de hele dag.. At least it doesnt hurt that bad anymore.
Morgen ga ik naar Aruba en daarna is het nog maar een weekje hier. Remember wishing for all the things you currently have?
Tot de volgende. X
Met week 10 en 11 achter de kiezen.. (dit is een pijnlijk grapje aangezien mijn linkerkies ontstoken is) ga ik alweer mijn laatste weken op het eiland tegemoet. Over twee weekjes ben ik nu namelijk al weer thuis. Ik bedacht me dat ik twee weken voor ik hier naartoe ging vanalles aan het bedenken was om hier te gaan doen en hoe het eruit zou zien. En nu zit ik gewoon al weer te bedenken hoe het er over twee weken thuis uit zal gaan zien. Maar goed, eerst nog even hier, en eerst nog even Aruba.
In week 10 was Roderick op het eiland om zijn wereldreis te starten. De eerste avond dronken we wat bij hem thuis om hem over zijn jetlag te krijgen en de volgende dag lagen we op mambo beach.
Op dinsdag gingen we naar Directors Bay. Een klein strandje waar je goed naar moet zoeken, waar je heel mooi kunt snorkelen.
Op woensdag gaf ik mijn laatste les in de wijk Buena Vista. De leerlingen moesten weer een presentatie doen. Met de tips van Iris om het superbelangrijk te maken en er echt een grote presentatie van te maken werd het een hele leuke laatste les. De juf werd opgehaald en op een schoongemaakt plekje neergezet om te kijken naar de voorstelling. De leerlingen kondigden elkaar aan en maakten een diepe buiging aan het einde. Samen met een leerling nam ik wat filmpjes op voor mijn documentaire. Zij zong ook een mooi nummer in het papiaments, wat ik gefilmd heb en mocht gebruiken voor mij docu uhm doceme uhm domuce uhm.. juf? voor mijn documentaire.
Op donderdag gingen we varen met mijn oom, Roderick, Delaisa en Tom. Een super chille dag bij Santa Barbara met daarna nog een borrel bij ons thuis.
Op vrijdag had ik mijn eindgesprek van mijn stages met Iris en interviewde ik haar voor mijn onderzoek. Het grootste punt blijft mijn flexibiliteit. Het niet snel kunnen aanpassen wanneer dingen compleet anders gaan en het nog niet compleet visualiseren wat er met mijn lesopzet in de praktijk zal gebeuren waardoor ik niet snel kan schakelen voor een groep. Iris verwoorde het heel lief door te zeggen dat ze het me zo gunt om niet altijd alles perfect en in 1 keer goed te willen doen. "Je hebt nog 1 jaar binnen de veilige muren van de HKU, zorg dat je echt nog een paar keer keihard op je bek gaat want daar ga je zo veel van leren". Als groot compliment zei ze in het gesprek dat ik haar wel tijd, maar amper energie had gekost en dat ze me een hele fijne stagiaire vond die precies weet wat ze wil. Het was een heel fijn eindgesprek waar ik enorm trots op ben, zeker aangezien het al een hele grote stap was om überhaupt hier naartoe te komen.
Op zaterdag en zondag was het onweer en ellende. Alles was regen en klam. Mijn auto liet weereens te wensen over en de deur was niet steady genoeg om het water buiten te houden. Eindstand; super muffe auto.
Op zaterdagavond, tussen de regen door, gingen we nog naar Saturday Night Fever met mijn oom en tante. Een gezellig strandfeestje met oude gouden hits. Erg gezellig.
Ook hebben we weer gesnorkeld met schildpadden (dit blijft echt fantastisch) en heeft Roderick nog een leguaan gedeeld met Simone.. gefrituurd dan. Op dinsdag vloog Roderick door naar Colombia.
Maandag was het de dag van de vlag. Voor de 35e keer werd de vlag van Curacao met trots gehesen op het brionplein. Deze keer door Willem-Alexander en Maxima. Samen met Simone ging ik kijken bij deze dag op het plein. Er waren optredens van slagwerkbands, kinderen met doekjes die geen idee hadden wat ze moesten doen, dansers van het oogstfeest en stukjes van de carnaval. Het was super gaaf om dit te zien. Een kijkje in de verschillende culturele werelden van Curacao. Aan het einde nog even naar wimlex en maxie gezwaaid en vervolgens begon het weer te regenen.
Dinsdag was ook de diploma uitreiking van de vierdejaars van de middelbare school waar ik hier les heb gegeven. Het was in een prachtige zaal (helaas vol muggen.. bye bye benen) die we smiddags gingen versieren. Savonds gingen de sfeerlampen aan en werd de zaal nog verder versierd door alle prachtige outfits van de leerlingen en hun familie. Vaders in pak, moeders in glitterjurk en leerlingen ook helemaal in de make up en vers van de kapper. Het was een hele mooie avond, echt super leuk om mee te maken en te zien.
Woensdag was het facetime dag en sprak ik een aantal mensen in Nederland. Gevolgd met andere dagen waarin ik ook facetimede met Stan in Brazilie en Meghan in China. Duizendmaal lof voor techniek. Het is zo fijn om mensen even te zien en te horen.
Op donderdag ging ik met Simone naar playa kalki. We hadden op de instagram van iemand gezien dat daar ergens een grot moest zijn dus we gingen op onderzoek uit. Eerst geluncht bij het strandtentje dat bij playa kalki hoort. Lunchdate gehad met 8 kittens die rond aan t rennen waren en absoluut niet bang waren om op tafel te springen zodra je eten werd neergezet. Daarna gaan lopen richting de grot. Dachten we tenminste. Prikkelstruiken, paden die echt geen paden meer waren, klimmen over muurtjes.. Prachtige uitzichten, leguanen en vliegende kippen gezien, maar geen grot. Op de terugweg kwamen we langs een stukje waar een hek omheen stond. Ik ging toch maar even kijken en inderdaad, daar was een ladder verstopt en kwamen we onderaan bij een grot uit. Super mooi om te zien.. en om foto's te maken haha ;)
Op vrijdag ging ik met Delaisa naar Blue Bay om te chillen op het strand en de voetbalwedstrijd te kijken. Onderweg moest ik over de hoge brug. De hoge brug is altijd even spannend. Hij is namelijk echt heel hoog, vandaar de naam. Invoegen is ellende, maar gelukkig hoefde ik dat nu niet. Ik zat net te denken hoe stoer ik me altijd voel op die brug toen ineens auto's vol op de rem gingen. Twee auto's voor me trok de auto het niet en viel stil midden op het stijgende deel van de brug. De auto voor mij klapte erop en ik ging vol op de rem en kwam tot stilstand net voor die auto. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik de auto achter me met een rotgang op me af komen. Ik gooide mijn auto op de handrem en deed mijn ogen dicht omdat ik een harde klap verwachtte.. maar er kwam niets. We stapten uit en zagen dat we letterlijk 3 cm van elkaar verwijderd waren.. dood eng.
Gister ging ik met Simone naar Carcasbaaibeach, een klein local strandje. We wilden naar Jan Thiel beach lekker luxe liggen, maar we vonden de 12 gulden entree zo'n onzin dat we toch niet meer gingen. En ik vooral heel chagrijnig was door mijn ontstoken kies. Ik had de nacht ervoor vrijwel niet geslapen en mijn hele mond, kaak, keel doen pijn. Op advies van mijn tante naar de Botica gegaan en daar ontstekingsremmers en mondspoelmiddel gehaald. Het spoelmiddel verdooft dus heb ik nu een tintelend gevoel in mijn mond de hele dag.. At least it doesnt hurt that bad anymore.
Morgen ga ik naar Aruba en daarna is het nog maar een weekje hier. Remember wishing for all the things you currently have?
Tot de volgende. X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
