Week 4 en 5 Curacao

"Be carefull what you wish for.. cause you just might get it"

Ik had behoefte aan wat meer actie in de tent. Curacao is klein en je hebt dus snel al veel gezien. Stage observeren was interessant, maar ik wilde meer aan de slag. Be carefull what you wish for.. zeggen ze. En inderdaad. Mijn blog schoot er de afgelopen 2,5 week bij in.. want ik kreeg het enorm druk door de twee stages die overlapten. Lesgeven op de middelbare school, productie en spelen bij het sprookjesfestival, meekijken in de wijk en repetities van de grote voorstelling.

Op de middelbare school ging ik lessen geven aan de eerste en tweedejaars. De eerstejaars gaf ik een les over emoties en groot spelen. De tweedejaars kregen eerst de les over stilte en daarna kregen zij danstheater. Mijn favoriete les vanuit 'Guerrilla' van DOX en AYA.

Curacao is zo'n 80% klassenmanagement en pedagogisch/didactisch te werk gaan en dan heb je nog zo'n 20% voor de lesstof die je wilt dat de leerlingen meekrijgen. Ook hebben ze geen aparte klassen of scholen voor leerlingen met gedragsproblemen of stoornissen. Dit leidt ertoe dat er tussen alle pubers ook een aantal zitten met een vorm van autisme en dergelijke. Mijn leerdoel was dan ook om goed per leerling te kijken wat hij/zij nodig heeft. Dit kon ik steeds beter doen doordat ik aan alle klassen dezelfde lessen gaf en dus mijn eigen lesstof steeds beter onder de knie kreeg. Vooral de danstheaterlessen gingen me heel goed en gemakkelijk af. Alle leerlingen hebben een dancehall warming-up gedaan en alle leerlingen hebben een vechtdans geleerd en zelf een einde gemaakt.

Op jeugdtheaterschool Drazans was ik vooral productioneel aan het werk voor het sprookjesfestival. En dat gaat in een land waar communicatie niet bepaald lijkt te bestaan, met vallen en opstaan. De laatste week tot het sprookjesfestival moest ik per uur opschrijven wat ik ging doen, aangezien ik anders het overzicht niet meer had.. en als ik het overzicht niet meer heb, dan is het er ook niet meer.

Tijdens het sprookjesfestival was ik verantwoordelijk voor de vrijwilligers van bar en catering, begeleiders van de groepen en moest ik een heks spelen bij de kleuters. Uiteraard viel op de ochtend van het sprookjesfestival een ijzeren statafel uit elkaar op mijn voet waardoor mijn voet gekneusd was en ik in het verband "liep" (lees: hinkelde). Het aansturen van alle vrijwilligers en het spelen van een heks bij 30 kleuters die de hele dag moesten wachten en alles wilden delen.. bleek erg vermoeiend.

"Sorry dat ik zo streng tegen jullie moet zijn, maar het is heel druk en jullie moeten echt wat rustiger gaan doen"
"Ja juf, en nou heb je ook nog pijn aan je voet"
"Ik heb een steen gevonden"
"Ik heb een lintje gevonden"
"Moeten we nog lang optreden?"

Tijdens de tweede presentatie van de kleuters stond een meisje met hotdog in haar hand te dansen en een jongetje had een krijtje gevonden om op de muur te tekenen en heeft de helft van de liedjes niet eens meegekregen die hij moest doen. Het was een veel te lange dag.

Het sprookjesfestival werd echter wel heel goed ontvangen door bezoekers en door de pers. Ik had een act gemaakt met twee volwassen acteurs die steeds als luie lakei in slaap vielen op een bed en de kinderen moesten hun dan wakker roepen. Dit werkte erg goed en daar was ik best trots op. Ook de openingsact van de vier prinsen die ik had gemaakt sloeg goed aan bij het publiek, dus dat was fijn.

Vervolgens moest ik afgelopen week weer de volle week lesgeven op de middelbare school, met vandaag al weer mijn laatste dag daar. De 5 weken op deze school zijn belachelijk snel gegaan. Ik heb veel geleerd op het gebied van communicatie met taalbarrieres en het werken op maat met verschillende leerlingen. Het is een goed opstapje voor het werk dat ik in de achterstandswijken ga doen.

Ik ben mee gaan kijken in Koraalspecht, een van de wijken, bij de les van Nina. Vanaf morgen ga ik deze lessen aan groep 6 en 7 overnemen. Ik wil danstheater gaan geven, maar dan op een wat makkelijker niveau. Ik ben erg benieuwd hoe zij dit zullen oppikken. Vanaf woensdag start ik ook in de wijk Buena Vista, waar veel verhalen over de ronde gaan over hoe heftig het daar kan zijn.. Ik ben er nog niet geweest dus ben benieuwd waar ik uberhaupt terecht ga komen. Daarnaast help ik nog met spel mee bij de grote voorstelling van Drazans en moet ik voor school natuurlijk mijn onderzoek, artikel en documentaire eens gaan beginnen. Ik zit dus voorlopig absoluut niet stil.

De afgelopen 10 dagen waren gelukkig niet alleen maar stage en school. Een aantal dagen of middagen heb ik vrij genomen omdat mijn neef Dominique en zijn vriendin Sophie er waren. We zijn naar dolphin academy gegaan (uiteraard :)), gaan varen en zijn bij westpunt naar twee hele mooie stranden geweest. Op een van die stranden lopen twee varkentjes rond en dit was erg leuk om te zien. Verder hebben we uiteraard wat happy hours gepakt en hebben we met Siem en Pieter erbij een paar keer samen gegeten. Het was super fijn om even een stukje thuis hier te hebben en ik moest dan ook erg huilen toen ik gisteravond afscheid van ze moest nemen. De eilandcultuur is er een van komen en gaan word vaak gezegd en ik zou het echt niet kunnen om hier te wonen en thuis nog langer te missen. Heimwee en ik.. we worden steeds betere vrienden.

Tot de volgende!